hatta görüşüne göre ki kendini ifade etmekte inanılmaz güçlük çeken bu kişinin, anladığımız kadarıyla, yakındığı akıl ve mantığını ve sorgulama güdülerini hayatı boyunca kullanmış birisinin, kuran okuduktan sonra oradaki dogmaların ve "kendince mantıksızlıkların" yüzünden, hayatı boyunca sahip olduğu o akıl-mantık ve sorgulamadan kişinin uzaklaşmasına bu nedenle hayatının kararmasına neden olmasıymış, kuran'ın...
eğer bir birey kuran okuyup bu akıl-mantık ve sorgulamasından bir anda vazgeçebiliyorsa, veya kuran okuması körelmesine neden oluyorsa, demek ki kuran inanılmaz derece kutsal ve etkili bir kitap. fanatik derecesinde aklını mantığını kullanan birisini değiştirebiliyormuş...
ha onun dışında, başlık sahibinin iç dünyasına biraz inersek, saldırıyorum ve bu bana prim kazandırıyor kasılmasıyla ortaya çıkarılmış bir düşünce. nitekim zaten saldırdığını sansa da aslında övmüş kuran'ı...
çünkü şu sonucu çıkarabiliriz, eğer bir insan hayatı boyunca her şeyi sorgulamış, sürekli mantığını kullandığını iddia etmiş, kuran okuduktan sonra iç dünyasında bir karartı hissetmişse, bu karartı olsa olsa, "hayatımı bugüne kadar ne boş yönde kullanmışım" karartısı olabilir. aksi takdirde çünkü insanoğlu güler geçer "aman çok saçmaymış bu kitap da" der... bir karartı varsa, ortada anormal bir durum da var...
