müttefiklik olgusunu karşılıklı çıkar işbirliğine dayanan bir durum olarak tanımlarsak aksi söylenemeyecek bir durumdur.
sscb ve lenin ulusal kurtuluş hareketlerine yükledikleri misyon gereği atatürk ve bağlamında türkiye ile geçicide olsa bir müttefiklik yaşamışlardır. fakat denildiği gibi karşılıklı çıkar ilişkileri çerçevesinde.
burada absürd olan elbetteki bu anın bayraklaştırılması ve daim sanılması. bir absürdlük daha varki aynı dönemde işgalci ingilizler, fransızlar ve italyanlarla da geçici benzer durumlar sözkonusudur. örneğin yunan işgal kuvvetlerinin kovulması esnasında fransızların silah yardımlarını da aynı kategori içerisinde görebiliriz.fakat müttefiklik olgusundan kader birliği anlıyorsak bunu en iyi osmanlı-alman müttefikliğinde aramak gerekir. osmanlı-macar ve alman müttefiklerinin çıktıları dünya avından avlanıp gelmeleri konuya en iyi örnektir.
sorun burada dönemselliklerin değil baki olanların öne çıkarılmasıyla çözülebilir. bu durumda atatürk ve çörçil daha sıkı müttefiktir dersek ne olur acaba?
