şimdi size kimsenin aklına gelmeyecek şeyler saymak isterdim ama adı üstünde klişe işte. mesela nedir; öncelikle hiç susmayan bebek ağlaması sesi, yanına çene ishali meraklı bir teyze oturduysa şayet onun darlamaları (sanki oğluna alacak), horlayan bilimum insanlar, bir de bunların osturan ekürileri, benzin istasyonunda mola verilince sigara içmeyin yazısı önünde sigara içenler, otobüsün moladan sonra kalkma saatinin gelmesinin akabinde beklemek zorunda olunan keyfinin kahyası tipler, firmaya bağlı olarak yer yer moron muavinler, yolculuk boyunca telefonla konuşan şoför, bir de bunun sevgilisiyle aşırı yüksek seste konuşan -parmakta yüzük detayıyla- ergen kılıklı kız versiyonu. işte bunların dışında güzel olan nadir yanlarından -bileti kaliteli firmadan aldıysanız- tekli ve geniş koltuklarda yayıla yayıla yolculuk yapma keyfi, uzun yolsa düşünmek için bolca zaman ayırma şansı, verilen ikramlardan üçer beşer -o kadar para verdik kardeşim alacağız tabii, rölölö- alma keyfisi, muavin işini hakkıyla yapabilen biri ise bir sorun yaşamamak, güzel filmler ve müzikler varsa onları izleye dinleye vakit geçirme gibi şeyler de yaşanmıyor değil. yolculuk yapmak her şeye rağmen güzel, insana iyi gelen bir yanı var.
