yaşlar süzülmekte
gözlerimden kalbime doğru
sessiz, sakin, feryat etmeden
inceden inceye sızlatan cinsten
can yakan değil de
hani şu kalbi ağrıtan..
isyan etmek mi hayır sanmıyorum
kadere bir kızgınlık olmalı
belki de sadece biraz kırgınlık..
herşey olması gerektiği gibi aslında
tren çok zaman önce kaçmıştı zaten
onun tren olduğunu bile anlayamadan..
bilemezdin zamanın bir göz açıp kapatmak olduğunu
tahmin etmezdin uyandığında olanların olduğunu.
gaddarmış, acımasızmış ama vefalıymış zaman
bir yandan kanatırken içini
bir yandan da sararmış yavaş yavaş
olanlara aldırmadan..
geriye kalan ise kalbin ve gömdüklerin
miyadı dolmuş sevgin
donmuş karelerdeki modası geçmiş umutların ve
yaksan da asla kalbini ısıtamayacak hayallerin..