"susmak en güzel tepkidir" sözünün doğruluğunu birkez daha tecrübe ettim bu gece. normalde sinirlenip bağıracağım bir olayla karşı karşıya kaldım lakin yalnızca sustum ve sakinliğimi korudum. üst üste yüzlerce kez özür duydum kırk dakika içinde," bana bağır, sinirlen lütfen ama böyle yapma. vicdan azabından ölmek üzereyim.büyük aptallık ettim, lütfen bağır bana ama susma" diye ikna edilmeye çalışılıyorum.mantık herzaman kazandırıyor fakat bazen nefsime yenik düşüyorum.
