salt bir kezban düşüncesidir. atı alan üsküdar'ı geçer, onlar bakar öyle aval aval.
üniversitede takıldığım marjinal bir hatun vardı. gel zaman git zaman devamlı muhabbet. en sonunda bir arkadaşımla beni evine çağırdı, kendisinin de bir ev arkadaşı vardı. neyse çıktık gittik; o kadar da iyi niyetliyiz ki gitmeden önce baklava kola falan aldık, kız istemeye gider gibiyiz amına koyim. neyse girdik içeri. on numara yemekler hazırlamış falan. yemeğe başlarken 'ne içersiniz?' diye sordu. ben de ne var diye cevap verdim. biradan başladı tekila, viski, votka, malibu falan alayını saydı. seni en az üzecek ne varsa onu getir dedim, bira ve tekila getirdi bu.. başladık içmeye, onlar bitti döndük malibu'ya... o da bitti. 'aslında' dedi, 'başka bir şey daha var.' nedir dedik, gitti odasına çıkarttı getirdi bir avuç ot. oturdu yere başladı sarmaya. neyse o muhabbetler de gitti; kız odasına çağırdı falan. gerisini özel hayatın gizliliği kapsamında anlatmıyorum. sabah uyandık 10 numara 5 yıldız kahvaltı...
tüm bunları neden anlattım... görüldüğü üzere kezban olmayan hatun böyle oluyor. her şeyi kendi yaptı yani. hiç senin dışarı çıkarıp votka açmana, arabayla polislere yakalanmadan eve götürmene falan gerek kalmıyor yani. evde desen ayrı sinema, bi içki daha açacaksın falan. böyleleri işini biliyor yani; öyle salak salak naz, kapris falan yok. atıyor ilk adımı, yürüyor geçiyor.
