Kısa dönem poşet olarak vuku bulmuştur. Bir akşam çavuş devreler yazıhanede oturmuş kıvır zıvır işlerle uğraşıyor, hem de çay kahve lak lak ediyorlar... Ben de yazıhanede olduklarını biliyorum, 2 muhabbetin gözüne vuralım hesabı yazıhaneye gidiyorum. Kapı açık, bizim elemanlar oturuyor oval masa etrafında. Neyse içeri giriyorum "selamun aleykum gençler!" Diyerek sis bombasının fitilini ateşliyorum. Akabinde "hööytt" şeklinde bizim devrelere ait olmayan yabancı bir ses duyuyorum. "Oğlum o nasıl bir selam, burada öyle mi selam verilir?" Şeklinde nöbetçi astsubayın yaylım ateşine mâruz kalıyorum! Yahu hangi ara nöbetçi olmuştu, bölüğe hangi ara gelmişti, bizim elemanlarla hangi ara oturup muhabbete başlamıştı afallayıp kalmıştım. Diyemiyorum ki "komutanım siz buraya ne zaman geldiniz?". Neyse durumu toparlamak için baya bir stres olmuştum. Odadan çıkıp tekrar girdim. Durumu izah ettim. "Komutanım ben arkadaşların yalnız olduklarını biliyordum, sizi farkedemedim kusura bakmayın!" Falan... Dedim ot yolduracak gece gece! Ya da 500 metre ördek yürüyüşü. Hiç biri olmadı neyse. Sislerin arasında kayboldum, uzaklaştım çaktırmadan...
