işyerinde beraber çalıştığımız arkadaş niyetli. ben rahat rahat yiyip icemiyorum. sigara için bile dışarı çıkmak zorunda hissediyorum. sağolsun kendisinin bu yönde herhangi bir talebi yok ama, bem yine de kendimi buna mecburmuş gibi görüyorum.
ortada bir sıkıntı var ama kaynağı meçhul.
son dönemlerde tutmayanlar daha mağdur. dayak yer miyim, laf söz ederler mi, bakışlar değişir mi, mobbing uygulanır mı falan filan bir sürü soru aklında. tutmayan kişi bile tutanlar gibi aç susuz kalıyor.