çok uslu bir erkek kedimiz var. ortalığa tuvaletini yapmaz, mutfağı çok kurcalamaz, çöpü dağıtmaktan bile vazgeçti. tüy dökme mevsimi geldi her taraf tüy ama asıl sorun ne biliyor musunuz? kıbrıs cehennem gibi sıcak ve bu hayvan tam bir kucak bebeği. onca tüyüyle gelip yatıyor üstüme battaniye gibi. uyuyor bir de saatlerce. uyandırmaya da kıyamıyorum. birkaç saate bir uyanıyor, kucağımda mitoz bölünmüş sanki şerefsiz, vücudundaki tüyün iki katı kucağımda.
doğasında yaşamasına gelince, onu binlerce yıl önce kediler evcilleştirilirken düşünecektik. şimdi bırakıyorsun sokağa, beyinsiz iki üç şahıs kedileri zehirleyip duruyor. hayvanlar hep çöpte geziyor, hastalık yaymaya başlıyorlar. kışın sokaklarda üşüyorlar. artık onların doğasıyla bizim doğamız kesişiyor kardeş yapacak bir şey yok.