ulan buna nasıl tanım yapılır diye düşünürken laf sokmaya müsait cümle olarak ifade etmek istiyorum.
kişi "allah vardır" diyene "hani ben göremiyorum" diyerek laf soktuğunu düşünebilir. pek tabi kendince haklıdır ama sağından solundan gelenleri görmüyordur.
o an söylediğinin yada yazdığının şevki ile zafer nidaları ile kolları havada dolaşırken bir anda nereden geldiği belli olmayan bir laf ile sokulur. öyle bi sokulmak değildir bu. kolları havada kime sokulsa acır. canını yakar.
laf sokma arzusu ile yanıp tutusmak... insanımızın huyu olmuş adeta.
allah hidayet etsin hepsini.
yazımı ismini tam hatırlamadığım bir filmden kesit ile bitirmek istiyorum.
