Anadolu insanını, 2. Sınıf vatandaş, köylü, dağdaki çoban, çomar benzetmeleriyle aşşağılayan öküzler bilmez tabi. Bu tip dernekler vasıtasıyla insanlar birbirleriyle olan irtibatı sağlıyorlar. Bir düğün bir cemiyet bir cenaze olduğunda organize olmak için. Adı şehirli kendi ne idüğü belirsiz bazıları gibi koskoca şehirde kapı komşuna selam vermezken o insanlar etraflarından haberdar içli dışlı sosyal ve aktif bir biçimde hayatı dolu dolu yaşıyorlar. Öz kültürümüzü milli değerlerimizi yaşamanın ve yaşatmanın derdindeler. herkesi kendisi gibi iptidai ve kopuk bir hayat yaşamaya zorlayan şehrin avanelerine göre değil tabi bu işler.
