olursa kanlı olur diye aklımda yer etmiş kavramdır. "kavram" sözcüğünü az biraz zoraki kullanmış oldum aa dostlar hoş görün, elleşmeyin, maksat tanım olsun, kalpler kırılmasın. geçelim şimdi asıl konuya. yanar döner, kaçar gider, bi' gün diğerinden daha beter üniversite yıllarından biri işte. dersteyiz. birden dışarından bi' patırtı, bi' gürültü, bi' bağırtı ki amfideki adamın bile kolunu havaya kaldırıp naralar atası geliyor. ders neyim hak getire zati. hoca çıktı dersten, koştura koştura odasına doğru gitmeye başladı. sanki herbi şey gayet olağan ve sıradandı. oysaki ben henüz yeni yeni alışmaya başlamıştım ortama. bir koşuşturmaca ki önümdeki, ardımdaki kim bilmiyorum. olacağı buydu ya acemiyim napam, ayağım takıldığı gibi yere yapıştım. yüzüm betonun garantisinde ölece kalakaldım bir süre.betona da güven olmazmış ama kan doldu üstü birden. faili meçhul kanlar. sahiplerinin sahiplenmeyip kaçıştığı kanlar. kalkamadım yerimden. sonra biri geldi. tuttu kaldırdı. "korkma! üç şey kanlı olur."dedi. "dalak, gerdek, devrim!" obareyy benim kafa ergen sivilcelerimin sebametlen mi yoksam clear&clear'len mi yok olacağından bi adım öte basmazdı ki bu ne dedi diye kaldım ölecene. şimdilerde de ölecene kalakaldığım anlar oluyor; ama diyorum ki olursa kanlı olsun, yeter ki "devrim" olsun!
