cok zordur. gözyaslarına sıgdıramaz insan ayrılıgı. su ve ya bu sebepten ötürü daha cok sevmekten korkmaktır bazen. kacıstır. daha cok acı cekmekten kacıstır. korkaklıktır. bişeyleri gözardı eder devam etmeye calısırsın. ama yapamaz daha da battıgını hissedersin askın o eflatun rengine.
bikac satır karalamayı ardında getirir...
Bıraktığın yerde değilim...kalamadım seninle aynı hücrede,aynı benlikte yaşayamadım... Nefes alamadım seninle aynı anda... Gitmem gerektiği için bakamadım benimle kalan yüzüne... Kaç yüzünü bıraktın bana? hepsiyle başa çıkamıyorum artık... Gülüşün daha bir ağır geliyor...dudak büküşün çocuk misali... Ekmek bölüşümden tut geceleri gördüğüm rüyalarıma kadar benimleyken sen... kalamıyorum burada seninle aynı benlikte... sığamıyorum sana artık
