Sadece ölüm yalan söylemez. Ölüm geldi mi, bütün kuruntuları yok eder. Biz ölümün çocuğuyuz. Dünyanın aldatmacalarindan bizi ölüm kurtarır. Hayatın içinden bize seslenir, yanına çağırır. insanların dilini anlamadığımız yaşlarda, bazen oyun oynarken durakalirsak, sebebi ölümün sesini isitmemizdir. Tüm yaşam boyunca ölüm bize işaret eder durur. Hiç kimsenin başına gelmedi mi acaba? Hani kişi ansızın, hiçbir sebep yokken düşünceye dalar, öyle derin düşünceye dalar ki zamanı, mekanı unutur, neyi düşündüğünü bile bilmez. Daha sonra kendi dış dünyasına tekrar aşina olmaya çalışır. işte bu, ölümün sesidir.
