Biraz önce bir arkadaşım aradı. Sabah konuştuğumuz bi konu kafasına katılmış. Beni aradı. Sakinleştirdim. Hani bi olay sıcakken kendinizi kaybeder yok yere insan silersiniz hayatınızdan. Onu yapacaktı. Yapmadı.
Ya kanka dedi biz hiç kavga etmeyelim olur mu?
Inşallah dedim. Ben çok alınan kırılan bi insan değilim zaten.
Ben de öyle dedi. Sağol dedi kapattı.
Ben onun için bu kadar önemli olduğumu bilmiyordum. Biraz ağırlık hissettim. Ama hoşuma da gitti. Şey gibiyimdir ben, çok insan tanır bilir ama o oranda az şey bilir. Anlatmam çok. Uzun zaman sonra kendini Bu kadar açan ilk arkadalım sanırım.
