yaşatılan karanlığın içerisinde aydınlık ışığı göremeyen ama yine de kendisine doğru geleni yapan kişinin duygusudur. ama bir de ne var biliyor musunuz, sandığa gidene kadar doğrunun, adilin bir gün kazanacağına olan güven var. çevrendeki insanları sevmek, bir arada olmak istemek var. o gün geldiğinde, güler yüzle sandığa gidip, tercihine kaşeyi basıp sandığa atmanın, o umudu yaşamanın güzelliği var. o umutlu an, sonsuza kadar sürüyor ve bitmiyor. hayatın sefaleti baskın geliyor, vasatların güzel insanları baskı altına aldığı zamanlar hayatımızı daha fazla işgal ediyor ama o umut... o umut bitmiyor.
bunun farkında olmayanlar, referandum sonucunun herşeyi değiştireceğine inananlardır. aslında en büyük aldanmayı onlar yaşayacaklar çünkü sonuç ne olursa olsun tek başına herşeyi belirlemeyecek. herşeyi belirleme gücü lan tek şey varsa, milletin birbirine karşı olan düşüncesi, davranışı, tutumudur. biliyor musunuz, artık daha kötüye şaşırmıyoruz çünkü bunca yıldır yaşadığımız tek bir şey varsa o da her konuda hayal edemeyeceğimiz kadar kötüye gittiğimiz ve bu kadarı olmaz diye her isyan ettiğimizde daha kötüsü ile karşılaşmamızdı. istikrar varsa bu konuda var, o yüzden bu referandum olmasa da bir gün bu devran dönecek. sonuçtan bağımsız; 16 nisan'a kadar geldiği şekilde 16 nisan'dan sonra devam edebilecek miyiz? Bence ezbere yanıt vermeyin, iyice bir düşünün.
