bana göre insanların zeki demirkubuz filmlerini sevebilmeleri için belli eşikleren gerçerek , evrilmiş olmaları gedrekiyor.zira üniversite yıllarında -yani gençlik başımızda dumanken- izlemeye yeltenip , filmi- üstelik de masumiyet'i- tamamlayamadan yarıda bırakmıştım...yıllar yılları kovaladı denizlideki 2. senemin sonunda artık bir zeki demirkubuz hayranı ve filmlerinin tümünün de müptelasıydım.en çok da kader'in.
