657'ye tabi memurlar gibi sıkıcı hayatlara sahip olan ve bu sıkıcılığı 'efendilik' olarak tanımlayarak prim yapmaya çalışan renksiz, özgüvensiz, yaratıcılıktan uzak tekdüze erkeklerin; 'vay efendim kızların efendi yerine piç erkek tercihi, vay efendim siken yaranıyor, vay efendim kendileri kaybediyor' gibi baştan sona ajitasyon, dram, sıkıcılık ve teselli kokan ağlaklıklarıdır.
