Kimsenin beni bulamayacağı bir köye yerleşmek istiyorum bazen.
Küçük sevimli çalıştığım bana yetsin açık fikirli insanlardan oluşsun istiyorum.
istanbul'da o kadar yoruldum ki. istanbul sizin olsun.
Ben gitmek istiyorum.
Bazı insanlar vardır kalabalık olmayan yerlerde yaşayamaz. Kalabalıklar içinde yalnızsan ne önemi var bu kalabalığın. Ben yalnızım, kalabalık çok kalabalık ama kimse kimsenin gerçekten gözünün içine bakıp nasıl olduğu ile ilgilenmiyor ki çok yalnızım anlayacağınız tüm bu kalabalık içinde yapayalnızım.
Bazen düşünüyorum Mecidiyeköy Meydanda kendimi öldürsem kaç kişi fark eder öldüğümü.
Kaç kişi ismimin ne olduğunu merak eder. Kaç kişi derdimin ne olduğunu önemser.
Politikacılar muhtemelen beni eylem yapan bir komünist ilan eder.
Ve ya ahlaksız düzene kafa tutan bir mümin.
Tabi sistemin parçası olmak istemeyen bir anarşist olduğumu da düşünenler olacaktır.
LGBTTQ muhtemelen paylaşımlarımdan dolayı homofobi yine bir can aldı diye başlık atacak sayfasına.
Ya işte öyle azizim kimse beni yine anlamayacaksa anlamaya çalışmayacaksa ölmenin bile ne faydası var?
