Ah ah nezaket kalmamış yiğenlerim. Biz eskisen özelden seçtiğimiz kişilere çakıl daşı atar idik konuşmak için. Hemen karşılık verirlerdi. Gelen daşın büyüklüğüne göre konuşmak isteyip istemediğini anlardık.
Heç unutmam bir gün yurmuh kadan bi taş gafama geldi. Nasıl isabet ettirdin ay ocağı batmıyasıca. Halen izi durur.
Eskiden olumsuzada olsa nezakete. Bi cevap verilirdi.
Şimdikiler de nezaket neyin kalmamış yiğenlerim. Boşverin siz bana atın ben sizi daşlarım.
