Bu sabah kendimi olağanüstü bir şekilde kötü hissediyorum. hepsi sabaha karşı gördüğüm korkunç ama ultra korkunç bir rüyanın yüzünden oldu. Rüyadan zorla uyandım. sonra sabahın köründe özene bezene hazırlanıp tam okula gitmek üzere evden çıkacakken, açtığım kapıyı ben gitmek istemiyorum diyerek örtüp kendimi yatağa bırakacak kadar kötü hissediyorum.
Genel olarak duyguları ve kararları devamlı değişkenlik gösteren biriyim ama son zamanlarda daha berbat bir hal almaya başladım. devamlı değişen isteklerim, hallerim var. hayatımı gördüğüm rüyalara göre şekillendirecek kadar tuhaflaşmaya başladım. bana ne olduğu hakkında en ufak bir düşüncem dahi yok. üstelik devamlı düşünen biriyken bu konu hakkında böyle bir körlük yaşamak bana uymuyor.
bir de aksine hayatımın her şeyi yolunda giden bir tarafı var. Bu tarafı da anlayamaz hale geldim.
kendimi anlamak neden bu kadar zor oluyor ki.
