filmi yeni aldım. aylardır insanlar film hakkında genelde aynı şeyleri söylüyorlar: komik değil, saçma, basit basit espriler var, fragmanı izlesen yeter...
film 95 dakika ise yaklaşık 5 dakika gülmüşümdür. ancak tam 40 dakika üzülüp üzülüp düşünmüşümdür. recep ivedik'in çizdiği yalnız, saf, temiz kalpli imajı açıkçası benim bu tip insanlara bakış açımı değiştirdi. hani, sanmıyorum ama; belki de şahan gökbakar'ın böyle bir mesajı olabilir.
özellikle, filmin sonundaki uzun hava, beni benden aldı:
--spoiler--
merdivana, ah, merdivana dayadım sırtımı gene bugün
gene bugün merdivana merdivana...
bir zamanlar, bir zamanlar halım vaktım yerindeydi
valla şimdi ne sağımda ne solumda
--spoiler--
evet, belki güldürü yönünden çok zayıf; ancak duygu yönünden beni boğdu. *
