batuş: benim küçük yeğen olur kendisi.
ayşe teyze: komşu kadın.
b: ayşe teyze, ben seni birine benzetiyorum, ama çok benziyorsun vallaha.
a.t.: ah canımmm, bak teyzesi beni birine benzetiyormuş, tatlı şey seni..
(bak teyzesi derken ayşe teyze bana seslenmektedir ve ben eyvah yandık sus batuş tamam diye içimden geçirmekteyimdir)
a.t.: hadi söyle bakalım, kime benzetiyorsun beni?
b: hani şrek var biliyor musun sen onu ayşe teyze?
a.t.: yok bilmiyorum kuzucum, kim o? (allahtan bilmiyor, ohh)
b: teyze ya benzettiğim şrek değil, onun bir karısı var, fiyona..prenses fiyona..
a.t.: canım benim, beni prensese benzetiyormuş, kıyamam.
