ilk düştüğümde beni unutan, arayıp sormayan dostlarım, evet ben bu yazıyı size yazdım.
ne kadar da kalabalıkmışsınız. Sizin gibi olmayan gerçek dostlarım, sevdiklerim de ne kadar azmış.
biliyor musunuz? bazen diyorum ki, iyi ki düşmüşüm de sizin bu yüzünüzü görmüşüm. yoksa bir ömür sizin bu sahte suratlarınıza bakmak zorunda kalacaktım. iyi ki çıktınız hayatımdan.
şu an ben nasıl sizin umurunuzda değilsem, artık siz de benim umurumda olmayacaksınız.
bana gerçek dostlarım ve sevdiklerim yeter de artar. size ihtiyacım yok artık.
