format gereği yanisi şu: ahlakı, vicdanı, bilinci olanın dine, korkuya, şekle, emre ihtiyacı yoktur, din yüzünden ahlak, allah rızası da denilse ''al imanımı ver cenneti'' alışverişine dayanır.
halife ebubekir'e atfedilen ''beni cehenneme at ve bedenimi o kadar büyüt ki, kimseye yer kalmasın'' sözü, en azından islamın ödül-ceza temelli ahlakına aykırıdır. dini olmayanın ahlaksızlık olarak addedilen suçları işlememesinin sebeplerinden biri, dünyevi kanunlarsa diğeri de her insanda aşağı yukarı aynı olduğu bizzat islam'a inananlarca iddia edilen fıtrattır.
hristiyanlık, tam tersine insanın doğuştan cennetten kovulmayı gerektirecek günaha ortak olarak doğduğunu iddia eder. isa'nın çarmıha gerilmesi, çektiği acılar, tüm insanlığın bu günahlarına karşılıktır ve vaftiz'in sembolik anlamı da onun çobanlığını, günahları sırtlamasını kabul edip dine girerek temizlenmedir.
islamın günahsız doğma ve yaradılışta iyi olma görüşüne göre; dini, intikam için veya herhangi bir ideoloji için olanlar hariç insanlar birini yakamaz, kafasını kesemez veya kim olursa olsun, dinsiz bir toplumda bile yetişse** ilk fırsatta eline ağaç kesme makinesini alıp ortalığı halloween'e çevirmez; beyin kimyasında dengesizlik yoksa şayet.
sanırım insanlar dinsizlerin sabah kalkıp ''dur bugün efendim şeytanın emirlerine uygun katliamlar yapayım, ben kötüyüm, been kötüyüm'' diye sayıkladıklarını sanıyor. rahat olun, yok böyle bir şey.
hem sadece türkiye örneğinden yola çıksak bile; %99'u islam, kalanı da diğer dinlerden sayılan, meşhur %47'nin dışındakilere sorulduğunda da ''elhamdulillah müslümanım'' dediği halde bunca ahlaksızlık(televole'deki cıbıl avratlar değildir ahlaksızlık);
mehmed akif'ten şiirlerin okunduğu kanla sulandı denilen toprakların peş ve cash çekilmesi, allaha kul olan, olmayanın hakkının gasp edilmesi devam ediyorsa; adana adliyesi taksim-sarıyer dolmuşuna dönmüşse, insanlar din, mezhep, ırk adına kesiliyor, yakılıyor ve bundan pişmanlık değil aksine cennet, allah rızası bekleniyorsa; bu, savunulan sistemin iflasıdır ve babasına harçlık için yalakalık yapan evladın cinliğine benzer.
din; yani korku, ödül, ceza yüzünden ahlaklı olan ahlaklı değil; aktör ve aktristtir. bu insancığın oskarı da cennet olmaz.
