orwell 1984 isimli kitabında der ki bağlılık düşünmemek demektir, düşünmeye gerek duymamak demektir. bağlılık bilincsizliktir.
bizim insanımız ne yazık ki bazı kimselere güçlü bir bağlılık duyuyor. lakin hayat sadece siyah ve beyazlardan ibaret değildir.
bağlılık duyduğun insanlarla yeri geldiğinde celisebilmelisin. her zaman onların ak dediği ak, kara dediği kara olmamalı senin gözünde. bunu ancak öncelikle bilgi, sonrasında da fikir sahibi olarak gerçekleştirebilirsiniz.
baglilik böylesine büyük olduğu zaman da o adamın problemleri her zaman sizin probleminiz olur. yeri gelir mustafa kemal ve onun gorusunu benimsemis insanlar sizin gözünüze batar, yeri gelir cumhuriyet rejimi sizi rahatsiz eder, yeri gelir terorist bombalarinda can verirsiniz, hatta yeri gelir o kisilerin problemini çözmek için sokaklara dökülür, vahsi bir şekilde caninizdan olursunuz.
durum boyle olunca adami padişah yapmak az bile kalıyor. adam allah olma yolunda ilerliyor ki allah yerine koyanlar bile oldu bunu hepimiz gördük.
