Olmak istediğim hiç bir şeyi sende denemeyeceğim, ne olmak istiyorsan o olabilirsin.
Birlikte kitaplar okuruz belki, belki de benimle bir şeyini paylaşmak istemezsin ...belki sadece sporu seversin, belki bir kadını ya da bir adamı çok seversin, belki çok iyi kahve yaparsın, belki annene şiirler okursun, belki asgari ücretle sevmediğin bir işte çalışırsın, belki yedi derecede yüzmek istersin...
Ben ok fırlatmıyorum, sen de benim yayım değilsin, sen benim çocuğumsun.
Sadece iyi ol, iyi şeyler yap.
Hikayenin geri kalanı sana ait.
"Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat’ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
