insan ömrünün yegane temeli, tıpın da yetersizliğiyle, ölümdür. en sonunda zaten seni terkedecek olan insanın, diğer bir insan gözünde değer kazanması anlamsızdır. ölümle terkediliş en hoşudur aslında; keza bu dünyada ne ozanlar, ne şairler, ne düşünürler, ne atalar yaşamış. bize biraz fikrimiz olsun diye öğütler bırakmıştır.
"Pek az insan başkalarının deneylerinden yararlanmayı bilecek kadar akıllıdır."
der Voltaire. Hmm.. ne yapmalıymışız. değer vermemeliymişiz. yok yok o değil de, şu var;
"Sakın kendisine verdiğin kıymeti sana vermeyenle arkadaş olma."
Hz. Muhammed
yada kimseye kıymet vermeyin. hepsi gün gelince gidiyor.
