Düşündüm, taşındım, karar verdim.
Ben yanlışı nerde yaptım ? Yapıyorum diye sordum kendime. Napıyorum ben ne yapmaya çalışıyorum nereye gidiyorum ? Hiç düşünmedim bunları.
Ben yanlışı galiba kulaklığı takıp kendimi içime kapatıp kurduğum o saçma hayallerle yapıyorum. Ve her seferinde vazgeçemiyorum değişemiyorum kurtulamıyorum bu benliğin içinde olmaktan. Hep bugün de böyle olsun demekten başka ne değiştirebiliyorum mesela hayatım da kendimi kandırmaktan başka ? Yanlışı ben kendime hep aşağından bakmakla yapıyorum aslında yapabildiğim şeylerle kendimi avutarak. Hiç tepeden bakmıyorum kendime, gerçekleri bu yüzden göremiyorum belki de. Gün benim günüm yüksekler de olma günü gün gerçekten mutlu olma günü.
O zaman napıyorum şimdi?
Kafamı koyuyorum yastığıma oh dünyalar benim. Gecenin bu saatin de yapılacak başka bişey bulamadım körüm ben çünkü.
Bugünde böyle olsun artık.
