Tek başına hükümet istikrar dediler, ekonomik büyüme dediler... 15 yılda sayısız işsizlik rekoru kırıldı. Sayısız dolar ve euro kur rekorları kırıldı.
Komşularla sıfır sorun dediler, bütün ortadoğu ateş çemberi oldu. Biz ortasında kaldık.
Milli güvenlik dediler, ülke istihbarat örgütlerinin, yerli yabancı terör örgütlerinin arka bahçesi haline geldi. Çoğuna göz yumuldu. Her hafta bir yerlerde bombalar patladı. Sayısız sivil, köy korucusu, asker ya da polis şehit oldu. Afrikada bile artık kolay kolay yaşanmayan darbe yaşandı. Hükümet kendi eliyle büyüttüğü beslediği terör örgütleriyle baş edemez oldu. Gazi meclis bombalandı. Türk halkı tankların altına yattı memleketi zar zor kurtardı.
ileri demokrasi dediler, insanlar ağzını açmaya korkar hale geldi. Ülke, dünyada tutuklu gazeteci sayısıyla lider oldu. Daha düne kadar öve öve bitiremedikleri hoca efendileri bir numaralı terörist oldu. Yıllarca dağda türk halkına silah sıkan teröristler davulla zurnayla kahraman gibi karşılandı. Pkk tarihinde hiç olmadığı kadar siyasallaştırıldı. Pkk yasal zemine taşındı. Muhatap kabul edildi. Oslo oldu, dolmabahçe oldu, apo denilen kansız köpeğin mektubu meydanlarda bangır bangır okutuldu. Pkk barış güvercini ilan edildi.
Çözüm süreci dediler. Kck şehirleri zaptetti. Şırnak düştü, cizre düştü. Avuç içi kadar yerler 6 ayda zar zor kurtarıldı, geride ne şehir kaldı ne taş üstünde taş.
Tarım dediler tarım bitti. Hayvancılık dediler ülkede hayvan kalmadı. Avrupadan parça et ithal eder olduk. Tohum ithal eder olduk.
Çiftçiye destek dediler, çiftçinin anasına bile tahammül edemediler. Anasını da alıp gitti.
Yol yaptılar, köprü yaptılar. Köprü zarar etti. Kamyonlara macbur ettiler, yetmedi Devletin kasasından zararı karşılandı.
Siyasetin şekli şemali değişti. Kasetlerle genel başkan seçer olduk. Gemicikler alındı. Ayakkabı kutularından paralar çıktı. Unutuldu. Şimdi ona da darbe der olduk.
Başkan değilken bunlar oldu. Eğer başkan olursa varın gerisini siz düşünün.
