hoparlorlerinde halı ve mevlithan
gri gözlerinde zararsız kırlangıçlar,
alnaçlarının ardında kirli kan ,
önündeyse temiz ve vurulandan akan
bugünün şarkısıdır ama yarın için
çıkan her kursun patlayan silahlardan ,
katılaş dur yukarda katılaştığın kadar
artık özel ad oldun ey duman !
Kooperatif evlerinin sözleri boğazlarında: Çimento!
alüminyum mırıldanıyor zorluyor güçsüz belleğini,
adakale sokak ta ilhan berk 'i görür gibi oluyorum
bir kentin tarihinde şairlerin ayak izleri.
Şöylemi derdi ilhan berk:
"sevdiğim kadınlar yaşlandınız hepiiz
ama, inanın, yine de özlediğim sizlersiniz"
Salah birsel bu dizeleri şöyle geliştirirdi:
"isterseniz ilkyazın gazinosuna
hep birlikte garson girebilirsiniz"
aldı cahit sıtkı
"özgürlümün bir parçası oldun artık
hangi kuytuya düşsen hemen yapraklanırsın orda"
cahit külebi:
"o ozanlar var ya büyük ozanlar
biz yanarken çıkardığımız dumanlar"
evet mehmet kemal, yılmaz gruda, orhan veli,
şimdi hepsi dipte , hepsi birer yeraltı suyu gibi .
sevgilim bilemem sesimi duyuyor musun
bir gökkuşağıyladoldurmak istiyorum içini
ve hasan şimşek, cahit sıtkı kasabalısı,
ve içtiği rakı kadar bembeyaz şahap sıtkı ki
inanılmaz biçimde bu kentten gittiydi.
tam ataç sokak'tan pazaryerine dönüyorum ki
bir sürü giysiyi üst üste almış omuzlarına
terzi çırakları pat pat düşüyorlar ortaya
rengarenk kır çiçekleri gibi
-Şair arkadaş ,
bir derdin mi var
bir şeyler çıkarmak mı istiyorsun derdinden
ankara'ya gelmelisin.
cemal süreya *
