daha çıkmamış bir kitaptan diyelim
En yakın arkadaşım son üç yılını yaşam ünitesine bağlı olarak geçirirken ben yeni ailemle mutlu olarak yaşıyordum. O’nu hiç aramamıştım. içimdeki kendime olan öfkem birikmişti, suçlu hissediyordum. Yağmur başlamıştı, yüzüme çarpan yağmur damlaları ile göz yaşlarım birbirine karışmıştı. Şimşek sesleri artık kulağıma öfkemin sesiymiş gibi geliyordu.
