aslında başlıktaki karakter sayısı izin verecek olsa, toplu ulaşım araçlarına gibi bir genelleme yapılacak olsa da, daha çok otobüslere binerkene vuk'u bulur bu olay.
hani durakta beklersiniz, ''nasıl olsa yeni geçmiştir benim otobüs, yak bi cigara'' dersiniz, sigarayı yakıp da, ciğerlerinizden küfür yiyip de '' yapma etme eyleme olm, bak bi gün çekerim kulaklarını'' laflarını işitmeye başladıktan sonra, arkanıza yava$ yava$ bir kalabalık birikir. hepsini de süzersiniz;
- bak bu şimdi benden önce binse kimseye yer vermez, önüne geçmem lazım...
- bu teyze de, ''nasıl olsa yaşlıyım, en öne ben kurulurum'' havası taşıyor. o havaları çok gördük teyze hanım, sabahın 08.00 ından beri okulda imanım gevremiş, kulaklarım hala aynştay'ın daşaklarını yalıyor, arkama geçiverirsin... varyasyonlu düşünceler eşliğinde yoldan beliriverir otobüs. hemen atlarsınız ön tarafa. bir de allah ın işi ya, otobüs de tam önünüzde açar kapıyı. işte o andır ki, herkesin önünde binersiniz otobüse; eğer bir de otobüs boşsa, otobüsümüz size, istediğiniz koltuğa kurulabilme seçeneğini sunar. evinize doğru yol alırsınız.