yakup oturum açar. iletide (çevrimdışı) yazmaktadır.
bunu gören şapşal rod: ajan yakaladım seniii, demek çevrimdışı takılıyorsun.
yakup rod'dan böyle sazanca bi şapşallık beklemediği için: he ya. naparsın.
rod: heheh. discovery sağolsun nası yakaladım.
yakup: yakaladın?
rod: evet programla.
yakup: programla?
rod: evet de anlamadığım birşey var. aynı zamanda meşgul görünüyorsun. aynı anda iki durum nasıl oluyor? onu nasıl yaptın?
yakup: gerçekten anlatmamı ister misin?
rod: ayyy.
rod: yok.
yakup: bak kırılmanı istemem ama. (gülmekten yerlere yatan smileyler havada uçuyor)
rod: tamam. anlatma.
rod: utandım. kaçıyorum koşar adım.
yakup: buldun mu gerçekten?
rod: bulmam mı?
yakup: kimseye söyleme ama o özel bişi. başkası öğrenmesin.
rod: tamam, aramızda. (burada milyon tane utanan smiley var)
e tabi sonra rod oturumu kapadı. yakup'u da engelleyip bir süre görüşmemek de geçti aklından ama öküzlüğüne yanması gerekiyordu.*
