Bıktım arkadaşlar. Acayip derecede yoruldum. 24 yaşımda kendimi aşırı derecede yorgun ve bitkin hissediyorum. Sanki 50 yaşındayım size yemin edebilirim. O kadar çok şey yaşadım ki böyle hepsi aklımda sanki doldurmuş zihnimi iğne atsan yere düşmeyecek. Çok hatalar yaptım, sevdim, sevildim, mutluluktan havalara uçtum, bi erkek olmama rağmen gecelerce ağladım yeri geldi. Ama o kadar yoruldum ki artık ağır geliyor bu yük bu bedene. Kaldıramıyorum. Azıcık Allah korkum olmasa hiç düşünmez intihar ederdim.
Geçmiş bi pranga gibi böyle tutmuş beni bırakmıyor. Tam diyorum Herşey güzel olacak, geçmişimden çıkan bi pislik yıkıyor tüm hayallerimi. Bi ömür bununla yaşamak zorunda mıyım? Yok mu bunun bi çözümü?
Ailem dışında kimseyle görüşmek istemiyorum. En sevdiklerim dahil herkesi silip atmak istiyorum ama yapamıyorum. Yeni bi hayat Yeni bi düzen kurmak istiyorum ama buna da gücüm Yok.
Bakıyorum çevreme hep beni tanıyan bilen insanlar. Değişsem bile buna inanmayacak insanlar. Hepsinden nefret ediyorum kurtulmak istiyorum ama yapamıyorum.
