küçükken babamdan para istemek zor gelirdi, ilk önce annemden isterdim. annemde para yoksa babama "söyle de para versin" derdim. sonra babam çağırırdı salondan, "anneni aramıza vekil olarak mı atadın?" derdi.. ana kuzusunun önde gideniymişim de yeni anlıyorum bunu.
babası ile arası hem bu kadar iyi hem de bu kadar garip olan başka kim var diye merak etmişimdir hep. aramızdaki baba oğul ilişkisi bazen arkadaşlıktan öte olurdu. ama hiç kız mevzusu konuşamadık daha..bu eksikliği yaşıyorum hala. ne derdin varsa anlat derdi ben içime atardım. para mı lazım derdi ben annemden isterdim.
bir insan babası ile nasıl konuşacağını ölene kadar bilemezmiş, ben nasıl davranacağımı bilmiyorum ki. babam çok şakacı biridir, ben de şakacı biri olarak tanınırım. babamla bazen gülüşürüz bazen birbirimizle dalga geçeriz bazen de ağlayacak gibi oluruz.
bir gün demişti ki o tombul elleriyle direksiyonu tutarken;
"oğlum ömür çok kısa ama hayat çok uzun.."
ne demek istediğini anlayamamıştım yine, zeki biriydi ama sandığı kadar zeki değildi..ben de sandığım kadar zeki değildim galiba. sözüne devam etti,
"ömür çok kısa hayat çok uzun. sonsuz karşısında 70 senenin ne önemi var ki. vakti zamanında insanların ömrü yaklaşık bin yılmış. zamanın krallarından 3 ü diğer kralı ziyarete gitmişler. kralı şahsen tanımıyorlarmış lakin varlığı bilinen bir kraldan hiç ses çıkmaması onları tedirgin ediyormuş . malum ülkeye gelmişler, meydandaki sıradan bir çadırın altında sandalyeye oturmuş adama bu ülkenin kralı nerededir acaba diye sormuşlar. döküntü çadırın altındaki sandalyede oturan adam buyurun benim demiş. diğer krallar şaşırmışlar ve "sen nasıl kralsın hani sarayın hizmetkarların nerde?" kral da demiş ki "900 sene yaşayacağım diye kendime bir de saray mı yaptıracaktım."
hikaye böyleydi ki ömür denilen zaman sürecinin kaç yıl olursa olsun kısa olduğunu vurguluyordu. babam sözlerine devam etti;
"işte ömür böyle kısa ama hayat öyle uzun ki. ben 55 yaşındayım.15 sene varım sonra yokum. 1 ya da 2 gün ağlarsın, sonra hayatına devam edersin. şu 15 seneye bir hayatı sığdırmanı istiyorum, sığdıracaksın da. bu 15 sene sonraki hayatın senin değil çocuklarının olacak. okulu bitireceksin, iş bulacaksın, para kazanacaksın, birini seveceksin, evleneceksin, ev tutacaksın, kira ödeyeceksin, çocukların olacak, baba olacaksın..ve bu 15 sene senin hayatının özeti olacak..bu kısa ömründeki bu kısa zaman dilimine her şeyi sığdıracaksın ve ben de göreceğim hepsini inşallah..
babam sözlerini bitirdi, ben gözyaşlarımı silmeye başladım.
ve o an kendime içimden şöyle dedim,
ben mutsuz olabilirim, yeter ki babam mutlu olsun.
