lirik çabanın kuştan, böcekten, ağaçtan medet umması durumu. anlatımların alegorik olması zorunluluğundan doğan tekdüzelik. ibare: aşkla şevkle dile getirildiğinde bir oduna çiçek açtırabilmesi mümkündür kanısı yaygın bir yanlıştır.
sevgilinin gözlerindeki deryada boğulmak, aklına yar düştüğünde içinde asil beyaz atların tepişmesi, ceylanların suya inmesi, karanlığın yalnızlıkla işbirliği yapıp maşuku boğması, rüzgarın sevdiceğin kokusunu taşıması, yağmurun hayalleri ıslatması, bulutların o'nu resmetmesi, bülbülün ötmesi, gülün küsmesi, word stacking'in kusması...bunlar hep böyle şeyler işte.
ben buraya bir güfteden yollandım. bir çiğ tanesi bülbülün çilesi metamorfozunu ıstıraplarım eşliğinde gözlerken, yangın yeri gönlümü bülbül çilesi körüklemesiyle defaten harlayıp ve de darlanıp, aniden/birden bülbülü es geçip, tutuşmuş kıçıma, mustarip bedenime ağıtlar yaktım; gülü küstürdüm, bülbülü öldürdüm.
