yapılan yanlışları içimde aklamaktan sıkıldım artık.
bana karşı gördüğüm hataları ben abartıyorum demekten usandım. insanlar empati yoksunu. bir kanatlarım olsa uçsam gökyüzüne silksem yakamdaki tüm ağırlıkları.
kimseden nefret etmiyorum. nefret duygumu bile insanlara vermek istemiyorum. bu yazımı okuyup beni anlayan insanlar elbet olacaktır.
başka kabuklara bürünmek gerekiyor dostlarım. en azından kendim için.
