osmanlı döneminde kasaplık yapan kişilerin sürekli kan gördüğü için insani hislerinin körelmemesi amacıyla 6 ay kasaplık yaptıktan sonra 1 ay bahçıvanlık yapmaya zorunlu tutulmalarıdır. bu sayede 1 ay kan görmeyerek ve bitkilerle uğraşarak içindeki güzel hislerin körelmesine müsade etmiyorlar.
