dün iştirak ettiği programın sezon finalimi ne yapması sonucu denk geldiğimiz ve sebeple hatırladığımız insan modeli.
Zira bir vakit yapdığı şey slogan ezberciliğinden başka birşey değildi.
peki nedir bu slogan ezberciliği?
aysun kayacının bilmem kimle benim eşit oy olamaz meselesi bir vergi verme meselesidir. demokrasi sisteminin zafı olarak bilinen eşit oy hakkı özellikle vergi verme açısından ciddi eleştirilere maruz kalıyor.
fakat bu eleştirinin yanın da vergi kanunlarında yer alan şu prensipleri de hatırlatmak gerek. verginin eşitlik prensipine göre alınmasına rağmen bu eşitlik kavramını subjektif eşit olanlar için geçerli olduğunu söylemek gerek.
dolayısıyla aysun kayacının vergiye muhataplık derecesi koyun güden çobanın vergiye eşitlik derecesi ile aynı olamaz.
veya aysun kayacının vergiye muhataplık derecesi ile aydın doğanın muhataplık derecesi aynı olamaz.
ee o zaman nedir mankenimsi şeyi rahatsız eden?
çobanın veya çobanın timsalin de 'ötekilerin' vergiye muhataplığını doğru tanzimlenmediğini düşünüyor.
daha doğru bir kelimeyle onlardan vergi alınmadığı için bu serzenişlerde.
fakat aysunun için de önüne geçemediği bir sahte elitizm olduğudan kendini engelleyemeyerek kayıt dışı ekonomiden söz etmek yerine bu fantastik lafı söylemiştir.
aysu konusun da en doğru tespit:
aysu körü körüne inanmışlıktan öteye geçmeyen özel üniversite öğrencisi edasıyla hocasının ders anlatmak yerine köşe yazarlığı yaparcasına yapdığı konuşmalardan slogan ezberlemiş. hatta kendisi gibi sahte elitist arkadaşlarıyla çay araların da fikir gimnastiği yapmış. daha sonra eve dönerken hakkaten yav demiş. gece uyurken vay be demiş. sabah da kalkarken bunu dile getirmeliyim demiş. ve netice rezil olmuş sahte elitistir.
