düşünceleri dikkate alınmadan tesettüre sokulan gencecik fidanlara yapılan büyük bir haksızlıktır. böyle oldu bittilere direnecek gücü olmayan sübyanları zorla içine itildikleri kör kuyularda kaderleriyle baş başa bırakmaktır.
anadolu'nun pek çok ücra köşesinde, büyük şehirlerin varoşlarında, hatta son zamanlarda şehir merkezlerinde milyonlarca kız çocuğu, genç kız denemeyecek yaşta, büyüyüp serpilmeye başlar başlamaz erkekleri tahrik edebilecek bir obje olarak görüldüklerinden, ya da daha kötüsü, sırf birileri türkiye cumhuriyetine ılımlı islam devleti rolünü uygun gördüğü, ve birileri de bu rolü oynamaya can attığı için, ömürlerinin baharında, göz yaşları arasında, zorla, tehditle, dayakla türbana büründürülüyor.
bu kızların bir bölümü bu durumu içselleştiriyor; bir bölümü çoğunlukla aile büyükleri tarafından bağırlarına saplanan bu hançerin yarasını hayatları boyunca gizleyerek, kustukları kanın kızılcık şerbeti olduğunu söyleyerek yaşayıp gidiyorlar.
şikayet edemiyorlar, isyan edemiyorlar, kaderlerine razı olup toplumsal hayatı televizyon ekranlarından izlemekle yetiniyorlar. kendilerine öğretildiği gibi, dayatıldığı gibi...
ve bir kısım sözde demokrat, sözde insan haklarına saygılı zevat, sekiz on yaşlarında bu ilkel örtüye sokulan kızların sessizliğinin ne anlama geldiğini düşünme gereği duymadan, sesi daha gür çıkan örümcek kafalı türban savunucusu erkeklerin bağrış çağrışları arasında demokrasiye sahip çıkıyor!
ne kadar demokratız, özgürlüklere nasıl da sahip çıkıyoruz değil mi?
yaşasın yobazların kız çocuklarını türbana sokma özgürlüğü!
peki ya farklı bir hayatı arzulamalarına rağmen ailelerinin isteğiyle, çevre baskısının etkisiyle tesettüre sokulanlar? onların haklarını kim savunacak sizce ey tatlı su demokratları?
