Hayattan bıkmış durumdayım hep eski günlerimi arıyorum. Sanki hayatın toz pembe kısmı bitmiş karanlık tarafı başlamış gibi. yada duvara toslamışım gibi.acayip bir boşluktayım. Lanet okuyorum bulunduğum duruma iyice kötü oluyorum. Oysaki her zaman yaptığım şeyleri yapıyorum yine. Günlük hayatımda değişen birşey yok. Derdimi kime anlatsam hepsi ayrı birşey diyor. Biri evlen diğeri namaza başla ötekide telefonla fazla oynama, telefon gavurların icadı müslümanları oyalamak için çıkartıyor bunları hem paramızı alıyolar hemde aklımızı diyo. imreniyorum bu insanların bu rahatlıklarına, basitliklerine. isyan ediyorum, hiç birşey yokken neden tat vermez bu hayat bana neden karanlık hep bu dünya. Fazla birşey değil kapı hafif aralansın ışık süzülsün içeri yeter bana. Gerisi onun olsun.
