şehir dışından gelenler için okulun uzaması allahın emri gibi bir şeydir. burada oturanlar için ise işten eve, evden işe modunda otomatiğe bağlamaktan oluşur çoğu zaman. istanbul da okumak, etiket açısından önemlidir. anadolu daki birçok üniversite var ki istanbul daki okullardan hem eğitim hem de akademik kadrosuyla çok daha yetkindir. istanbul da hem üniversite okuyup hem de ayda 30 gün sigortanızın ödeneceği bir işte çalışabilirsiniz ama bu anadolu da sadece okumakla, doya doya ve sindire sindire okumakla eş değerdir. istanbul daki üniversiteler de genelde arkadaşlık okuldan okula, dersten derse, sınavdan sınavadır. anadolu da arkadaşının montunu, spor ayakkabısını ödünç almazsın bile, direk arkasına basar dışarı çıkarsın. anadolu da her şey çok daha samimi, iç içe, spontanedir. istanbul da bir yere gidelim hadi kafaları çekelim dersin, ne içtiğini bilmeden kişi başı 100 lira ödeyip kalkarsın. anadolu da bir göl ya da deniz kenarında nevi şahsına münhasır masa donatırlar sana, üstüne üstlük mekan sahibi de oturur senle içer, ödediğin parayı düşünmeyecek kadar rahat kalkarsın masadan. organizasyon kolaydır anadolu da, öğrenciler gezmeyi ve bir arada olmayı sever; istanbul da 3 kişiyle moda sahilinde bira içmeye gidecez dediğin zaman 3 kişi 3 birayı alıp 3 ayda anca giderler. çok daha fazlası var ama uzatmak istemiyorum. bunları anadolu da okumuş ve şu an istanbul da okuyan bir insan olarak yazıyorum. selametle.
