biz 11 kardeşiz.
ilkokulda hoca 'oo futbol takımını kurmuşsunuz' deyince sınıf arkadaşlarım buna çok gülmüş, baya uzun süre alay konusu olmuştum. bu üstümde kaldı ve lise bitene kadar okulun tanıma anketlerine, hocalara, bazen de yakın olmadığım arkadaşlara yalan söyledim. yeri geldi 5 dedim, yeri geldi 7.. işin ilginç yanı bu çelişkiyi yıllarca kimse farketmedi.
lise bitince aklım başıma geldi.
ailemden, kardeşlerimden utanmıştım. hatalı olan beni buna sürükleyenler olsa bile, yapmamam gereken bir şeydi. pişman olduğum, pişmanlığımın devam ettiği bir durumdur bu.
şimdi büyüdük hepimiz eşek kadar olduk en büyük abim 40 yaşında. hatta anneme 'keşke bir tane daha yapsaydın, herkes yetişkin, sevecek çocuk yok' derim. elbette ciddi değilim, yürek kaldırmaz artık.
binlerce kez şükürler olsun, iyiki varlar.
