" Burası Ankara / Çinçin'de doğup, büyüdüğüm sokak ve ev arkadaşlar, artık yıkılmış bir ev, insan görünce bir garip oluyor, üzülüyor, çocukluğu, o sokakta oynadığı oyunlar aklına geliyor. Büyüdükçe sokaklar küçülür derlerdi inanmazdım, öyleymiş, büyüdükçe sokaklar daha bir küçülüyor.. Büyümenin nasıl bir şey olduğunu o anda anladım, tuvaleti bile dışarıda olan bir gecekonduydu, ufak bir bahçesi vardı, 4 aile içinde yaşıyordu. Yine de mutluyduk, akşam ezanına kadar top oynardık, sonra doğru eve.. Gazoz kapağı oynardık, sporcu kağıtları.. Bilen bilir o dönemleri.. Velhasılı kelam, insan özlüyor çocukluğunu, o en saf hallerini..."
