Çok kısa bir dönem yaptığım ve ne güzel bir şey ulan bu dediğim durum. Nerede çokluk orada bokluk sözünü yaşayarak gördüm. Aynı ortamda her yeni insan yeni bir problem anlamı taşımaya başladı benim için. Hatta hayatımı 20-25 insanla sınırlandırıp geri kalan herkesle merhaba , iyi günler , kolay gelsin den öteye iletişim kurmamak huzur kelimesinin tanımı olarak geliyor bana. Ne yazık ki şu şartlar altında benim için imkansız. Ama çok isterdim gerçekten yalnız yaşamayı. Kimsenin hiç bir işine karışmadan kimse de bana karışmadan öyle kendi kendime yaşamak. Arada sırada da sevdiğim bir kaç kişiyle bir araya gelip güzel vakit geçirmek. Onu da öyle abartmadan yani. Kısaca yalnızlık çok iyidir. Hele ki benim gibi kalabalık ortamlardan bıkmış insanlar için büyük nimettir.
