sabah telaşıyla kitabı evde unutma gafletinde bulunmadığım zamanlarda yaptığım eylem.
yok efendim gösteriş içinmiş, entel gözükmek içinmiş bık bık bık. kimse de demiyor ki "ulan dürzü sana hava atınca elime ne geçecek ki sana hava atmak için kılımı kıpırdatayım?".
evde çok sık kitap okumuyorum *. ne yalan söyleyeyim, bilgisayar varken kitap cazip gelmiyor. sadece otobüslerde okuduğum bir kitabı en kötü ihtimalle 10-12 gün içerisinde bitiriyorum. yani düz bir hesap sonucu; en kötü ihtimal ile senede 36 kitap bitiriyorum. bir çoğunuzun boş boş otobüs camından dışarıya baktığı, telefonda gereksiz işlerle uğraştığı, kısacası boşa harcadığı zamanı; kendimi geliştirmek, yine bir çoğunuzun kulaktan duyma bilgilerle yorum yaptığı konulara, bilimsel dayanağı olan yorumlar yapabilmek için harcıyorum. bu ülkenin insanları otobüste kitap okuyanı çekiştirmek yerine, eline bir kitap alıp en azından okuyormuş gibi yaparken kazayla 1-2 cümle okusaydı, şimdi siyasal, bilimsel ve ekonomik olarak çok farklı bir tabloya bakıyor olurduk.
