geçen kardeşimi yolculuyoruz, yol kenarından. bu otobüs firmalarının şehrin bazı yerlerinde yolcu aldıkları terminal dışı noktalardan birinde.. hava "vohohoho bu ne be?!" dedirtecek kadar soğuk. otobüs geldi bindi bizimki, amanın ben bunu buldum ayaklarımın dibinde.
daha tam büyümemiş de ama yavru da değil. bildiğin çocuk kedi. hiç de sevmem kara olanları bu nasıl hoşuma gitti. yeşil yeşil de bakıyo sıpa. tam çöktüm yere elimi uzattım babam kükredi arkadan "dokunmağğğğ!!" diye. neden dedim, pistir diye demiş. neresi pisse, tertemiz kediydi. okulda sevdiğim kedileri görse kalp krizi geçirecek herhalde.
ben yürüyorum takip ediyo falan. arada paçalarıma sürünüyo.. soğuk hava, kuyruğu titriyo hafif hafif. sarılırdım ben ona ısınırdı.
- ah be dedim valla kendi evim olsaydı alıp götürürdüm.
+ pistir o dediler.
- yıkardım dedim.
+ hastadır dediler.
- olsun ben bakardım ona, götürürdüm veterinere dedim.
+ ayh sipidi evde kedi mi olur dediler.
- ilerde alıcam kendi evim olunca kedi. dedim.
+ evde olmaz dediler.
olacak ulan olacak! alacam işte. baksana minnoşa ^^ tam da böyle siyah yeşil gözlü bi kedi bulucam sokaktan, adını da tayyar koyucam. yaz bunu sözlük, seneler sonra editleyeceğim bu entry yi.
