köşeye sıkışmış kedi gibi, uçurumda sallanan aciz bir insan gibi, kapandaki fare gibi yapacaklarını, yapabileceklerini tüketmiş bir adamın ve partisinin buldukları her kapıyı zorlayarak çıkış arama çabasıdır.
utanç ve acziyettir.
iktidar hırsıyla kör olan bir adam ülkücü de olur, siyasal islamcı da, terörist sevici de.
artık git demekten dilimizde tüy bitti ama görüyorum ki hepsi nafile.
bundan sonra yapabilecek tek şey sandığa gidip bu dinozorlara oy vermek yerine küçük partilere boşa gitse de oy verip geçmektir.
varsın akp meclisteki bütün koltukları işgal etsin.
muhalefetsiz bir 15 yıl geçiren parti, bütün koltukları işgal etse de eminim hayatımızdan giden eskiye oranla çok da fazla olmayacaktır.
edit: yazdıklarım konudan bağımsız bir eleştiridir, günün anlam ve önemine binaen.
yoksa her mahkumun belli başlı hakları elbette vardır.
