sene 2002-2003 ortaokuldayım o zaman pek durumumuz yok babam asgeri ücretten bile belki az alıyordu.bizim orayada yeni bir pideci alcılmış ama o zamanlar döner satan bile yer yok oturduğumuz yerde sınıftan arkadaşlarım da hadi gidelim hadi gidelim diye ısrar ettiler.gittim eve anneme yalvarıyorum para ver gideyim bende diye o zaman çıkardı verdi 1 milyon ki 6 sıfır hala duruyor. herkesden önce gittim dedim bir lahmacun ama ayran alacak param yok ben ucundan ucundan kemirmeye başladım baktım diğer iki arkadaş geldi oturdular yanıma garson geldi abi bize 1.5 pide ikide ayran ver ben nasıl ezikliyorum yanlarında.bana soruyolar sen niye ayran içmiyorsun diye diyorum işte ben siz gelmeden içtim filan ama utancımdan konuşamıyorum bile, böyle yedik kalktık işte. aradan 14 sene geçti ama o ayran muhabbeti hep aklımdadır.
edit: artık gittiğim her yerde ne söylersem 1.5 söylüyorum öyle oturmuş içime.
